Icebreaker Challenge in Slovenië

We stijgen naar de hoogste regionen van het Sloveense Karstplateau wanneer de wind weer opsteekt en de mist de bergflanken bedekt. Daarnet hebben we flink gezweet op de steilste stukken van de Nanos, de berg die we bedwingen, maar nu zakt de temperatuur prompt met vijf graden. Toch hebben hikers Ann en Jonathan geen kou, met dank aan de merinowollen Tech Lite T-shirts van icebreaker die ze onder hun wandelkledij dragen. Die houden hen droog bij nattigheid, koel wanneer de temperaturen oplopen en warm wanneer temperatuur keldert.

Icebreaker gaat er prat op dat de antibacteriële kwaliteiten van z’n kleding onaangename geuren absorbeert. Een T-shirt van icebreaker hang je na een dagje stevig zweten gewoon even op en de volgende ochtend kan je het doodleuk opnieuw aandoen, zonder dat je gezellen hun neus ophalen. Integendeel, het shirt ruikt okselfris. Zoveel zelfvertrouwen heeft het Nieuw-Zeelandse merk in een goede afloop dat het er een uitdaging aan koppelde: de icebreaker challenge, zeven dagen sporten en transpireren zonder je kledij in de wasmachine te steken.

Ook op de tweede dag zetten we een stapje in de wereld. Dit keer trekken we naar het natuurlijk venster van Otlica, zonder twijfel het mooiste frame voor kiekjes van de Vipavavallei. Jonathan bemerkt hoe fijn de icebreaker zit. “Comfortabel, soepel en zacht”, zegt hij. Omdat de baselayers vrij fragiel zijn in combinatie met een rugzak, gebruikt hij ze normaal vooral ná het wandelen. “Voor alles wat niet wandelen zelf is”, aldus Jonathan. “Bij aankomst ‘s avonds trek ik mijn vuile synthetische shirt uit. Dat spoel ik en hang ik open om te drogen. Met mijn icebreaker kook ik, zet ik mijn tent op of trek ik de stad in. Zo gebruik ik mijn shirt al twee jaar probleemloos.” Tijdens de test laat Jonathan zijn heupgordel ongegespt en blijkt het materiaal ook uitermate geschikt bij het wandelen. Deze hike is pittig, recht omhoog. Het zweet vloeit weelderig. Maar na een nachtje verluchten ... ruiken de baselayers zo goed als nieuw.

Vanuit de Logarvallei gaat het eerst vijf kilometer over een asfaltweg omlaag. De temperaturen liggen omgekeerd evenredig met de snelheden, tot net boven het vriespunt. De icebreakers bewijzen nogmaals hun dienst. Merinowol is ademend en houdt je lichaamstemperatuur constant, wat het materiaal een uitstekende keuze maakt in koud én warm weer. In koel weer, zoals bij deze flitsende afdaling, vangt de wol lucht in zijn vezels. Zo isoleert de kledij je lichaam. Bij warm weer verdampt het in de wol opgeslagen zweet, wat voor verkoeling zorgt.

Ook Ann is een grote fan van icebreaker. “Ik heb het hele assortiment in huis - van sokken en mutsen tot sweaters. Het draagcomfort is ongeëvenaard.” Waar gewone wol vaak gaat kriebelen en niet zelden de drager ervan versmacht, voelt een shirt van merino haast als een tweede huid. Al is dat niet de enige reden voor Anns devotie. Ze draagt de shirts ook omwille van hun milieuvriendelijkheid. “Hoe minder je moet wassen, hoe beter voor het milieu”, zegt ze. Minder watergebruik draagt bij tot het indijken van de plasticsoep in de oceanen. “Merinowol is zelfreinigend - het is niet dat je die kleren nooit moet wassen, maar toch heel weinig.”

Jonathan beaamt: “Zo lijken deze shirts me ook ideaal voor een skitrip. Je kan ze gerust een dag aandoen, openhangen en er de volgende dag opnieuw mee op de latten gaan. Drie, vier dagen op rij is echt geen probleem. Tenzij je een zware lijfgeur hebt, maar in dat geval kan je twee shirts afwisselen.”

Op de laatste dag gaan onze testers de Savinja op voor een raft- en kajaktocht. Een stevig riviertje, zo blijkt wanneer twee andere Explore Camp-deelnemers al bij de eerste stroomversnelling kennismaken met het koude water. Ook Jonathan kantelt een keer om, maar dat veroordeelt hem niet tot koude rillingen en bevriesverschijnselen. Mede met dank aan de basislaag van icebreaker die hij onder zijn wetsuit draagt. Achteraf komt de stoom van onze lichamen, de kledij heeft prima gediend. En het afsluitende shotje bosbessenschnaps verwarmt lijf en leden in geen tijd.

Genoeg gesport, tijd voor de laatste conclusies. En vooral, het antwoord op de vraag van één miljoen: doorstaan de icebreakers de geurtest? Ann: “Na terugkeer uit Slovenië heb ik beide shirts even uitgeschud en opgehangen. Ik droeg vooral het T-shirt met korte mouwen vaak, dus verwachtte ik transpiratiegeur. Zeker na de intense hikes. Maar dat viel reuze mee. De restanten van deodorant overheersten, van zweet was er geen sprake.” Jonathan duwt zijn shirt de dag na aankomst onder de speurneuzen van zijn collega’s. “Die vonden dat het precies vers uit de kast kwam. Het rook als nieuw.”