De Fishermen’s Trail: een vader-dochteravontuur langs de Portugese kust

De Fishermen’s Trail – of: Trilho dos Pescadores - is een 125 kilometer lange wandelroute langs de Portugese kust. De route begint in Porto Covo (zo’n 160 km ten zuiden van Lissabon) en eindigt bij Cabo de São Vicente (in de Algarve). Ze biedt spectaculaire uitzichten op hoge kliffen, goudgele stranden en de eindeloze oceaan. Ideaal voor beginners en mooiweerwandelaars door de dagelijkse afstanden van maximaal 24 kilometer, maar uitdagend genoeg met mul zand en een stevige zon. De trail maakt deel uit van de Rota Vicentina, een netwerk van wandelpaden langs de Portugese zuidwestkust.

Tim droomde er altijd al van om met elk van zijn kinderen een speciale reis te maken zodra ze het middelbaar afrondden. “Tijdens haar tussenjaar verbleef mijn dochter Toni in Portugal. Toen ik haar daar bezocht, zag ik mijn kans. Ik wilde mijn plannen niet aan haar opdringen, maar toen zij tijdens een etentje zelf voorstelde om samen te wandelen, was ik meteen enthousiast. Vooraf had ik stiekem al mooie wandelroutes opgezocht. De Fishermen’s Trail is ideaal: toegankelijk, maar toch avontuurlijk.”

Het duo parkeerde hun huurauto aan het einde van de trail en nam een taxi naar het startpunt. Overnachtingen regelden ze onderweg. “Het hoeft niet allemaal van tevoren gepland te zijn. Tijdens het hoogseizoen is het misschien handig om vooraf te boeken, maar daarbuiten kan je vaak gewoon aan een barman in een café vragen of hij een plek weet om te overnachten. Vaak blijkt die barman dan een neef of nicht te hebben met een pension,” lacht Tim. “Het geeft een gevoel van vrijheid om niet te weten waar je die nacht zult slapen. Dat probeer ik ook mijn kinderen mee te geven: het idee dat je niet alles hoeft vast te leggen en dat avontuur juist ontstaat in de spontaniteit.”

Voor ze op pad gingen, kochten ze nog snel het nodige materiaal. “Toni had alleen slippers in Portugal, dus we kochten wandelschoenen. En ook een wandelbroek, wandelsokken en een rugzak. Meer hadden we niet nodig.”

Dochter Toni, die weinig wandelervaring had, vond het avontuur verrassend leuk. “Ik ben al snel gestopt met vragen ‘hoe vind je het?’. In plaats van steeds de nieuwsgierige vader te willen zijn, hield ik mijn mond en las ik af aan haar stemming en gezicht hoe het ging. Gelukkig genoot ze van de fysieke uitdaging.”

“We wandelden soms naast elkaar, soms op enkele meters van elkaar. Regelmatig stopten we om te zwemmen of om te picknicken onderweg. Op een middag zaten we op de grond, bovenop een klif, met uitzicht over de eindeloze golven. We aten zwijgend ons broodje met kaas. Dat vond ik prachtig. Daarin zit de magie van samen zo’n trail wandelen: dat je tijd hebt voor elkaar. We hoefden niet de hele tijd te praten. Al hebben we ook veel en lange gesprekken gevoerd. We bespraken van alles: ondernemen, dromen - en zelfs belastingen”, lacht Tim.

De voldoening die volgde na een lange wandeldag, met een glas wijn of een ijsthee op een Portugees terras, was onbetaalbaar. “Dan keek ik naar mijn dochter en dacht ik trots: we zijn dit gewoon aan het doen! Het deed soms pijn en we hebben het overwonnen, ook al was het bloedheet en zijn we nu heel blij dat we een slaapplaats gevonden hebben. Trots zijn op je kind is het mooiste gevoel ter wereld.”

De trail bleek iets uitdagender dan verwacht. “De hete zon en het mulle zand maakten het op sommige momenten zwaar. En soms krijg je een blaar op je voet. Dat zijn de moeilijke dingen. Voor mij hoort dat erbij en is het doorbijten. Maar voor Toni was dat nieuw: zij had er soms genoeg van. Dan viel ik weer in mijn vaderrol. Ik wilde vermijden dat ze dacht: ik stop ermee! Dat was mijn angst, maar gelukkig kwam die uitspraak niet.”

Volgens Tim schuilt de grootste troef van de Fishermen's Trail in de ongerepte natuur en de rust die de route biedt. “De woeste zee met witte schuimkoppen begeleidt je continu, terwijl de rode zandpaden en kleurrijke lentebloemen een schilderachtig decor vormen. Het pad voert langs authentieke Portugese dorpjes. Ik heb over de hele wereld gewandeld, van Nieuw-Zeeland tot Japan en de Verenigde Staten, maar de Fishermen’s Trail vind ik de allermooiste tocht.”

Toen hij enkele jaren eerder de Pacific Crest Trail wandelde, kwam Tim tot een persoonlijk inzicht: “Ik wilde meer tijd apart doorbrengen met mijn kinderen, één op één. Dat voornemen vervaagt snel in het dagelijkse leven, dus ik bedacht een spelregel voor mezelf: elke maand één mini-avontuur met elk kind. Ik heb drie kinderen, dus dat komt op 36 mini-avonturen per jaar, met de leukste mensen die ik ken! Soms aten we een hamburger in een stad die ze nog niet kennen, soms gingen we een nachtje kamperen. Het hoeft niet altijd groots te zijn, het hoeft niet veel te kosten - het gaat om de aandacht en het samen zijn. Dat soort kleine avonturen legden een basis voor grotere, zoals deze tocht met Toni.”

“Onze band werd hier sterker door,” vertelt Tim. “We hadden tijd en aandacht voor elkaar, zonder de afleidingen van thuis. Zo ontstond er automatisch een relatie die anders is dan de gezinsdynamiek. Dat avontuur samen creëerde een nieuwe basis voor de fase nadat ze uit huis ging. Er ontstonden nieuwe gesprekken en een nieuwe verhouding, waarop we nadien konden voortborduren.

“Zo’n avontuur vergeet je nooit. Later op mijn sterfbed weet ik die wandeling en die gesprekken nog. Dat heb ik als ouder zelf gedaan – en daar ben ik wel trots op.”

“Neem lichte bagage mee, want je hebt onderweg weinig nodig. Een rugzak van minder dan 5 kilogram maakt het wandelen makkelijker.”

•    Wandelschoenen: “Loop ze vooraf goed in en draag wandelsokken om blaren te vermijden.”

•    Voetverzorging: “Ik tape mijn voeten preventief in, want ik weet waar mijn pijnpunten zitten. Neem ook tape mee voor onderweg.”

•    Regenjas: “Een lichtgewicht jasje is altijd een slim idee.”

•    Bescherming tegen de zon: “Er is geen schaduw onderweg dus denk aan zonnecrème, een pet en zonnebril.”

•    Water: “Hydratatie is een must op warme wandeldagen. Vul je drinkfles of CamelBak.”

Tip: “Er is van februari tot november ook bagagevervoer beschikbaar, dus je kan deze trail zelfs met een rolkoffer doen.”