“Als ik solo op pad ga, ben ik me bewuster van mijn omgeving en merk ik meer op.”
- Zoë Wijnsouw
Wie is Zoë?
• 32 jaar
• Werkt sinds 2019 bij A.S.Adventure Lier
• Woont in Aarschot
• Houdt van fietsen, backpacken, hiken, analoge fotografie
Zoë kiest voor avontuurlijke solohikes
Wandelen, wildkamperen en een veel te zware rugzak: zo vat Zoë haar eerste grote trekking samen. In 2015 ging ze samen met haar vriend wandelen in Noorwegen. “We zijn allebei outdoorminded en wakkeren dat in elkaar aan.” Met geleende spullen en zo weinig mogelijk plannen, trokken ze de Noorse natuur in. “Alles was nieuw voor ons. Let’s live in the moment, we zien onderweg wel: dat was onze strategie. ’s Nachts lagen we wakker omdat we het ijskoud hadden, dus daar hebben we uit geleerd,” lacht ze. “Maar dat ultieme gevoel van vrijheid maakte indruk op me. Onderweg zijn met die rugzak als huisje op mijn rug, dat gaf een machtig gevoel.”
Die trekking door Noorwegen was voor Zoë het begin van een lange reeks wandelavonturen. Intussen prijken ook meerdaagse wandeltochten door o.a. IJsland, Frankrijk, Oostenrijk, Tenerife en Luxemburg op haar palmares. “Ik vind het heerlijk om de wereld te ontdekken op eigen kracht.”
Heb jij je Daily Dose of Nature al binnen?
Dat wandelen in de natuur wonderen doet voor je lichaam en geest, is geen geheim. Bij A.S.Adventure willen we daarom zoveel mogelijk mensen naar buiten sturen. Laat je op sleeptouw nemen door het manifest van 'Daily Dose of Nature', dat we samen met experten en wetenschappers uitschreven.
Samen of alleen
“Wandelen is leuk samen, maar ook alleen”, vindt Zoë. “Als niemand mee op reis kan, dan laat ik me daardoor niet tegenhouden.” Ze trok in haar eentje door IJsland, verkende Noorwegen met haar vriend en wandelde de Luxemburgse Lee Trail met een collega.
“Als ik solo op pad ga, ben ik me bewuster van mijn omgeving en merk ik meer op. Het heeft ook iets meditatiefs om alleen te wandelen, vergezeld door omgevingsgeluiden.” Of er ook nadelen zijn aan alleen hiken? “Je komt jezelf harder tegen”, zegt Zoë. “Als je rugzak zwaar weegt, is er niemand die je kan helpen dragen.”
“Tijdens een trektocht met een vriend of vriendin motiveer je elkaar wanneer de ander het zwaar heeft. Een babbel onderweg is gezellig, al mogen er ook stiltes zijn. En je kan achteraf je ervaringen delen, dat vormt zeker een meerwaarde.”
“Het heeft iets meditatiefs om alleen te wandelen, vergezeld door omgevingsgeluiden.”
Ijskoud water
“Ook tijdens mijn solohike in IJsland had ik een te zware rugzak bij,” vertelt Zoë. “Daardoor was de trekking bij momenten pittig en had ik er soms even geen zin meer in. Maar dan zette ik toch door, klom ik verder en bereikte ik de top. Dat gevoel van trots is onbeschijflijk.”
Tijdens de trektocht moest ze vier rivieren oversteken, de ene al wat dieper dan de andere. “Dan wissel je je wandelschoenen even in voor wandelsandalen en trek je je broek uit, om in je onderbroek door het ijskoude gletsjerwater te waden,” legt ze uit. “De banden van je rugzak maak je voor zo’n oversteek los, want mocht je in het water vallen, zou je zinken door het gewicht.”
Op één van die rivieroversteken ging het mis. “Ik ben klein van gestalte en het water stond tot aan mijn dijen. Op de bodem lagen scherpe stenen. Met mijn wandelstokken voelde ik hoe diep het water was, terwijl ik stap voor stap vorderde en tegen de stroming in leunde. Maar op zeker moment gleed ik uit en sleurde het water me mee. Gelukkig waren er andere wandelaars in de buurt, zij hebben me uit de rivier getrokken. Ik kwam er met de schrik én met een flinke snee in mijn bil vanaf. Ik had zelfs mijn rugzak nog!”
Niks moet, alles mag
Ook een trektocht in Oostenrijk verliep niet helemaal volgens plan. “Mijn vriend en ik deden verschillende dagtochten in de Oostenrijkse bergen. Allemaal om ter mooist!” Het koppel wilde een poging wagen om de grootste bergreus van het land, de Grossglockner, te bedwingen. Met een gids wandelden ze de gletsjer over naar de hoogste berghut.“De volgende ochtend gingen we met harnas en touwen op pad, deden we onze eerste alpine beklimming met stijgijzers.” Helaas lukte het hen niet om te top te bereiken. “Het gebrek aan ervaring nekte ons. Dat was toen natuurlijk heel teleurstellend. Maar later veranderde dat in een gevoel van trots: kijk eens hoe ver we geraakt zijn! Dit was een first voor ons, alles was compleet nieuw. We focussen dus liever op wat we wél gedaan hebben, dan op wat niet gelukt is. Vroeger zou ik een wandeling die ik niet gehaald heb beschouwen als een mislukking. Maar nu denk ik: dat maakt niet uit! Ik vind het fijn om het zo te bekijken. Want niks moet, alles mag.”
van Zoë
Leg de lat niet te hoog
“Het hoeft niet meteen een wandeling van 20 kilometer te zijn. Ook op 5 kilometer kan je veel moois zien. Of je tocht groot of klein is, maakt niet uit. Kom gewoon buiten, je wordt er écht gelukkiger van!”
Een fijne moeheid
“Wandelen in de natuur is ideaal om tot rust te komen, zowel fysiek als mentaal”, vindt Zoë. “De stress van de dagelijkse dingen verdwijnt als sneeuw voor de zon.” Ze denkt even na. “Ken je die spanning die je tijdens de werkweek soms voelt in je schouders en nek? In de natuur is die spanning afwezig. En ik ben soms doodop van een zware rugzak te dragen, maar het is een fijn soort moeheid. Wandelen geeft voldoening.”
“Nu ga ik ongetwjifeld als een omaatje klinken”, verwittigt ze, “maar ik vind het heerlijk om even te ontsnappen aan mijn gsm. Tijdens het wandelen gebruik ik ‘m enkel om te fotograferen, verder boeit hij me niet! Daardoor krijg ik minder prikkels: geen vragen of opmerkingen, geen moetjes, geen meldingen… Alles staat ‘on hold’. Zo kan ik me puur richten op de natuur en het ontdekken.”
De favoriete wandelroutes van Zoë
“Voor prachtige wandelingen door een heuvelachtig decor langs de rivier en uitgestrekte bossen moet je hier zijn.”
“Een gigantisch mooie omgeving om te wandelen. De Waterval van de Bayehon is echt een must. Ik was er in de winter, toen een laagje sneeuw het landschap bedekte: MAGISCH!”
“De omgeving van deze stad is schitterend en heel rustig, je kan over paden dwalen zonder iemand tegen te komen. Je passeert boerderijen, loopt een zijpaadje in en plots sta je in een bos. Afwisseling troef! Ook het hoogteverschil vind ik een pluspunt: eerst stevig stijgen en dan een uitkijkpunt tegenkomen om van het uitzicht te genieten, dat geeft zoveel voldoening!”.
“Dit eiland is hiking paradise! Veel mensen gaan erheen om aan het strand te bakken in de zon, maar het is er zó mooi om te wandelen. We beklommen er de vulkaan de Teide. Na het eerste stuk overnachtten we in een hut en de volgende ochtend stapten we voor het ochtendgloren tot de top, om daar de zon te zien opkomen. Een aanrader!”
Kuur natuur: zo begin je eraan
Regelmatig naar buiten gaan is natuurlijk makkelijker gezegd dan gedaan. We helpen je daarom graag op weg! Schrijf je gratis in voor 'Daily Dose of Nature' en stap 12 weken lang mee in kuur natuur. Je krijgt dan elke week een verse dosis motivatie én inspiratie.
Laat je verder inspireren
