Bewandel de 22 mooiste wandelroutes ter wereld

De Wildnis Trail - of Wildernis Trail - loopt dwars door de ongerepte natuur van Nationaal Park Eifel. De route voert je langs weidedalen met prachtige bloemenzeeën (in het voorjaar), langs smalle paadjes en steile hellingen, door spookdorp Wollseifen en door imposante beuken- en eikenbossen.

In vier etappes van zo’n 18 tot 25 kilometer wandel je van Monschau-Höfen naar Hürtgenwald-Zerkall. De tocht inkorten? Kies dan één van de etappes voor een dagtocht. De langste adem heb je nodig voor de eerste wandeling, die vanuit Monschau vertrekt. De vierde etappe, vanuit Heimbach naar Hürtgenwald-Zerkall is de eenvoudigste en kortste etappe. Onderweg hoef je je nooit zorgen te maken dat je verdwaalt, want de volledige tocht is gemarkeerd met het symbool van een wilde kat.

Panoramische uitzichten, spectaculaire kliffen en groene weides: dat is de GR du Littoral – of de GR 120 – kort samengevat. De route doorkruist de mooiste natuurgebieden van de Opaalkust, langs duinen, groene velden en kleine kustplaatsjes als Wimereux en Wissant. Het meest indrukwekkende stuk is het gebied van de Twee Kapen, waar je over de Cap Griz-Nez en de Cap Blanc-Nez wandelt en de witte krijtrotsen abrubt in zee ziet duiken. Aan de overkant van het fonkelende water herken je de kliffen van Dover.

Ook beginnende wandelaars brengen deze route tot een goed einde. De enige moeilijkheidsfactor is het zand. Regelmatig trek je door duinen, waarbij je onder het gewicht van je rugzak net een tikje dieper in het mulle zand zakt.

Verder loop je vooral over hard zand en soms over asfalt. De hele GR 120 afleggen is een mooie bucketlist-ervaring, maar ook kortere delen of dagtochten zijn op dit kustpad de moeite waard, zoals de 66 kilometer lange tocht die je in vier dagen van Etaples-sur-Mer naar Calais brengt.

Stap het sprookjesachtig decor van Luxemburgs Klein Zwitserland binnen, passeer beken en burchten, klauter op rotsformaties en adem de deugddoende boslucht in. De holle grotten waar je onderdoor kan wandelen en het cultureel erfgoed geven je nog meer om je ogen op uit te kijken. Combineer je wandeltrip met een bezoek aan het charmante stadje Echternach, vanwaaruit de eerste twee lussen starten.

De trail bestaat uit drie lussen waaraan je nog extra tours kan koppelen, dus het vereiste niveau is afhankelijk van of je ervoor kiest om één lus te doen of ze allemaal. Let er wel op dat de lussen 36 tot 38 km bedragen, dus je hebt sowieso een fikse stapdag voor de boeg.

Via glooiend almlandschap en rotspaden met touwen bereik je de top van de Hohneck op 1.363 m hoogte. En wie klimt, die krijgt altijd een uitzicht als beloning. Op een klare dag kan je vanaf de top zelfs de Alpen zien! Ook uitgestrekte weides, beboste stukken en grotten horen bij de route.

De tocht is toegankelijk voor gevorderde wandelaars, met een goede basisconditie en mentale voorbereiding op wat stevige klimmetjes en rotsklauteren kom je er. Ben je aan het einde van de route nog niet uitgewandeld? Het Vogezenmassief biedt drie meren - Lac Blanc, Lac Noir en Lac des Truites - waar je knappe wandelingen omheen kan maken. Ook ideaal om je kinderen mee op pad te nemen, op voorwaarde dat ze geoefende wandelaars zijn.

Je wandelt langs gletsjervalleien, over hangbruggen en bergpassen met berggeiten maar ook alpenweiden vol koeien. Te voet maar liefst drie verschillende landen betreden, speciaal, toch? En overal waar je komt, heb je zicht op de hoogste berg van West-Europa: de Mont Blanc.

De route omvat maar liefst 10 km hoogteverschil. Wie het volledige traject te lang of te zwaar vindt, kan kortere etappes uitkiezen of gebruik maken van bussen of kabelbanen. Onderschat de tocht niet, vooral de hoogtemeters vragen wel voorbereiding.

Doe enkele maanden op voorhand zo vaak mogelijk aan traplopen, zo bereid je je spieren goed voor. Heb je niet de benen voor de volledige tocht? Dan kan je ook een kortere versie doen die je zo'n vijf of zes dagen kost. Overnachten doe je in authentieke berghutten of lokale B&B's om weer op krachten te komen.

De route wordt ‘de vriendelijkste wandeling’ van Denemarken genoemd, en dat is geen holle slogan. De locals die het pad onderhouden, hielden rekening met alle types wandelaars, waaronder rolstoelgebruikers, gezinnen en hikers met honden. De gevarieerde route loopt door een aantal van de mooiste landschappen van Denemarken en is onderweg voorzien van tal van bezienswaardigheden. Iconische witte kalkstenen kliffen en unieke landschappen sieren de route langs de Deense kust.

De route is zeer toegankelijk voor beginnende wandelaars. Tenzij je ‘m volledig doet, dan heb je op het einde van je meerdaagse hike wel veel kilometers in de benen.

Je wandelt van Milngavie, aan de rand van Glasgow, naar Fort William over de baan van een oud militair spoor. Je passeert kleine dorpjes, langgerekte lochs, machtige heuvelflanken en heidevelden, met af en toe een pub langs de route waar je wat moed kan indrinken. Ook voetgangersbruggen, watervallen, ruïnes en forten passeren de uitzichtenrevue. The Devil’s Staircase is het hoogste punt onderweg, het stenen pad zigzagt 564 meter naar boven en trakteert je op een knap panorama.

De route is verdeeld in 8 etappes, je maakt het zo pittig als je zelf verkiest en je conditie toelaat. Je kan één of meerdere etappes per dag doen, zo kies je of je de kilometers in vijf dagen afwerkt of er liever acht dagen over doet. Wildkamperen is toegelaten, dus zet gerust je tent op voor een paar nachten. Of, voor wie liever zonder gewicht geniet van het desolate landschap van de Highlands, kan rekenen op transferbedrijfjes om bagage naar overnachtingsplaatsen te vervoeren.

De route loopt door één van de meest ongerepte stukjes Ierland met een unieke combinatie van groene, ruige heuvels, adembenemende kusten en stenen overblijfselen van een rijk verleden. Als extraatje op je wandelvakantie is Dursey Island een aanrader, een kabelbaanritje brengt je naar een plek waar de tijd is blijven stilstaan. Het eilandje heeft slechts een handvol bewoners maar biedt een rijkdom aan wilde dieren.

De route is niet extreem zwaar of technisch moeilijk, maar het oneffen terrein en de natte weersomstandigheden maken de tocht best pittig. Werk dus eerst aan je conditie voor je aan de Beara Way begint. Leef je uit op de 9 etappes en koppel er eventueel extra wandelingen over Bere Island en Dursey Island aan als je wandellust nog niet verzadigd is.

Gletsjers en woeste rivieren, hoge bergen en groene dalen, met als bonus het uitzicht op de bekende Eyjafjallajökull-vulkaan. Laugavegur betekent ‘de weg van het water’, en dat is ook exact wat de trail doet, een stroom volgen. Het startpunt Landmannalaugar biedt borrelende warmwaterbronnen, het eindpunt Thorsmork herbergt groen dat zo mooi is dat het werd vernoemd naar de bekendste Noorse god Thor. IJsland op haar mooist!

Je hebt best wat wandelervaring nodig om deze huttentocht tot een goed einde te brengen. Zeker bij slecht weer – en daar mag je in IJsland op rekenen – wordt dit een uitdagende tocht. Plan je tocht ook tijdig, de desolate hutten kunnen niet veel wandelaars huisvesten dus tijdig reserveren is de boodschap.

Het mysterieuze Arctische landschap, de gletsjers en de weidse toendra rond de Kebnekaise – met 2.106 m de hoogste top van Zweden – maken van deze tocht een beklijvende belevenis door de ongerepte wildernis. De trail start in het noorden van Zweden, beter bekend als Lapland, en tijdens zomerwandelingen zal het je snel opvallen dat het 24u per dag licht is.

Tijdens je tocht passeer je ook langs de thuisbasis van de Sámi, de rendierliefhebbende lokale bevolking. In september daalt de temperatuur fiks en heb je meer kans op regen, maar heb je wel de kans om het noorderlicht te bewonderen. PS: wildkamperen is toegestaan, maar er zijn ook trekkershutten.

De Kungsleden heeft een gemiddelde moeilijkheidsgraad, maar vergt wel wat behendigheid door de vele bruggetjes, grote stenen en rotsen op het pad. Je benen trainen en een stevig paar wandelschoenen brengen je al ’n heel eind.

Je wandelt over UNESCO Werelderfgoed in de voetsporen van ontelbare pelgrims door verschillende Spaanse regio’s, over de Pyreneeën en door geurige eucalyptusbossen. Eindpunt is de kathedraal van Santiago de Compostella in Galicië. De routes trekken jaarlijks heel wat pelgrims (en minder religieuze wandelaars) aan waardoor er langs alle routes geweldige eetgelegenheden en overnachtingsmogelijkheden zijn voorzien.

De echte diehards wandelen naar Compostella in één zitting, maar de meesten verdelen het traject in hapklare porties en leggen elk jaar een stukje van de route af. De meest populaire route is de Franse en die is tegelijk de langste, je start in Saint-Jean-Pied-de-Port en legt 800 km af.

Minder geoefend? Beperk je tocht dan tot de laatste 100 km. Een kilometeraantal bestaande uit drie cijfers, of het nu 800 of 100 is, doe je sowieso best goed voorbereid. Toch nog niet moe? Wandel dan nog 3 à 4 dagen verder tot in Finistère. Ook vanuit België kan je aan de camino beginnen – hou je ogen open voor de wegwijzers met de bekende sint-jakobsschelp.

Vergeet de met toeristen bezaaide stranden en overwinterende pensionado’s, Mallorca heeft ook een prachtige bergketen waar je heerlijk kan wandelen. Een groot deel van de route behoud je een adembenemende zicht op de azuurblauwe zee waarin steile kliffen eindigen.

Ruige rotsen, baaien met zandstranden, olijfbomen en pittoreske dorpjes wisselen elkaar af. Ga ook zeker even binnen in het klooster van Lluc en overnacht als de avonturier die je bent in hutten.

De tocht kent enkele pittige etappes, dus een goede wandelconditie is vereist. Je stijgt wat pittige meters omhoog en moet ook een stuk overwinnen op steile rotsen met roestige kettingen om je aan vast te grijpen. Achterom kijken is alleen voor de durvers!

De majestueuze bergen van de Dolomieten zijn niet zomaar UNESCO Werelderfgoed. Elke blik die je op het bergmassief werpt, is postkaartwaardig, al zeker als je meertjes waarop de zon reflecteert aanschouwt. Wildkamperen mag er niet, maar de berghutten trakteren je altijd op een warme douche en een fantastische maaltijd, en als je ergens lekker kan eten, is het Italië wel.

De route is toegankelijk, maar daarom geen walk in the park. Je hoeft geen via ferratas te bedwingen, maar komt wel steile stukken tegen. Er zijn ook een paar smalle padjes met zicht op de afgrond, dus niet ideaal voor wie hoogtevrees heeft.

De hoogste top van Afrika (5.895 m) heeft door zijn geïsoleerde ligging een heel gevarieerde ecologie. Op je weg naar boven doorkruis je savanne, tropisch regenwoud en toendra met een brede waaier aan fauna en flora. Op het einde van je beklimming bereik je de met sneeuw bedekte top van deze dode vulkaan en kan je je vergapen aan fenomenale vergezichten. 

Er zijn zes bekende routes naar de top, oftewel het dak van Afrika, de ene al wat moeilijker dan de andere. Een goede basisconditie is essentieel. Neem ook je tijd om niet te snel te veel hoogtemeters te verslinden, hoe langzamer je lichaam kan wennen, hoe minder last van hoogteziekte je krijgt. Kies dus niet voor de snelste weg omhoog.

Het uitzicht op het besneeuwde Annapurna-massief slaat je met verstomming terwijl je langs idyllische bergdorpjes, enorme gletsjers en spectaculaire badlands trekt. De in nevel gehulde valleien, besneeuwde bergtoppen en afgelegen kloosters in de Himalaya laten indrukken na die je nooit meer vergeet. De Nepalezen veroveren je hart!

Door de hoogte (tot 5.416 m) en het back-to-basics-gehalte is dit een tocht waar je best al wat wandelervaring voor in het benen hebt. Maar aangezien een deel van de route geasfalteerd is en je de tocht ook tegen de klok in kan maken waardoor je minder snel last van hoogteziekte krijgt, is deze trail wel toegankelijk. De lengte van de route, die is daarentegen niet voor beginners. Het is een trekking en geen bergbeklimming, maar stoom je lichaam toch klaar voor de hoogtes en stap aan een rustig tempo. 

Deze wandeling– bekend als ‘America’s most famous trail’ – loopt door de alpiene berglandschappen van de Sierra Nevada en brengt je in drie beroemde nationale parken: Yosemite, Kings Canyon en Sequoia. Daar stuit je op bomen die zelfs een reus niet kan omarmen. Op sommige plekjes waan je je echt alleen op de wereld.

Ongetraind en onvoorbereid begin je beter niet aan deze langafstandswandeling door de wildernis. Ben je niet gewend aan grote hoogtes, wandel de route dan van noord naar zuid: zo begin je op een lagere hoogte en kan je langzaam acclimatiseren.

Toch mag je deze ‘heilige graal der wandelingen’ niet onderschatten, want veel ongerepter en ruiger dan dagenlang wandelen zonder voorzieningen of medewandelaars wordt het niet. Zo’n 8 tot 10 dagen ben je op jezelf aangewezen en kom je geen voorzieningen tegen. Ontmoetingen met zwarte beren of bergleeuwen zijn er niet ongewoon, dus de trail is vooral geschikt voor doorwinterde langeafstandswandelaars.

Langs de westkust van Vancouver Island wandel je door gematigd regenwoud en maak je kans op een ontmoeting met een zeehond of zelfs een walvis. De trail is ruig, maar je krijgt er ook veel voor terug: campsites aan het strand, groen zover het oog reikt en watervalletjes temidden van de ongerepte natuur.

Dit is een tocht voor avontuurlijke zielen: bereid je voor op glibberige paden, meer dan 100 laddertjes en hangbruggen. Soms moet je door rivieren waden met water dat tot aan je heupen reikt, steile rotsen beklimmen en tijdens dat alles ook nog eens het onstuimige weer trotseren. Niet voor beginners dus, maar wel een plek bovenaan je wandelbucketlist waard!

De indrukwekkende panorama’s op de Stille Oceaan en de witte stranden, prachtige watervallen en groene valleien langs de noordkust van het eiland Kauai doen dromen van het aards paradijs. Wilde geiten en zeldzame planten op je pad dragen bij tot het idyllische plaatje. Vlak voordat je het eindpunt Kalalau bereikt, trakteert de natuur je nog op een indrukwekkende waterval voordat je de laatste klim maakt.

Sommige delen van het pad zijn heel smal (zo’n 60 cm breed), slecht onderhouden en moeilijk begaanbaar. Bovendien is het uitkijken voor vallende rotsen en moet je maar liefst drie rivieren tot aan je middel doorwaden, wat een hachelijke onderneming kan zijn door de sterke stroming en plotse flash floods bij hevige regenval. Niet voor watjes dus! Wees ook extra voorzichtig als je een duik wil wagen, er staat een sterke stroming en de hoge golven worden best alleen bedwongen door zeer ervaren zwemmers.

Het aantal vergunningen voor de Inca Trail is beperkt (hou je kalender in de gaten: ze worden allemaal verkocht op 1 oktober van het voorgaande jaar), dus het is er nooit een overrompeling. Op het einde van de trekking door jungle- en berglandschappen word je beloond met een onbetaalbaar uitzicht op de stad Machu Picchu. Eens je ‘de Zonnepoort’ passeert, stap je een zonovergoten vallei in die een adembenemend zicht op de ruïnes biedt.

Door de grote hoogteverschillen – op dag 2 stijg je tot 4.200 meter om de ‘Dead Woman’s Pass’ over te steken – is dit geen trekking voor ongetrainde wandelaars. Hoed je voor hoogteziekte! Laat je lichaam wennen aan de hoogteverschillen door eerst twee dagen in Cusco te verblijven voordat je start aan de trail.

Alleen al bij het horen van ‘Patagonië’ beginnen de voeten van wandelliefhebbers spontaan te trappelen. En terecht, zo’n gevarieerd droomlandschap krijg je maar een paar keer in je leven te zien. Imposante gletsjers, azuurblauwe meren, weidse uitzichten over de pampa en de drie bekende granieten rotstorens van het Paine Grande-massief laten je je ogen uitkijken. Vergeet af en toe niet te pauzeren op je route om condors of adelaars te spotten.

Dit is een stevige tocht, maar je kan ook één van de drie ‘beentjes’ van de W uitkiezen: Valles Frances Trail, Las Torres Trail of Mirador Grey Trail. Alle paden zijn goed gemarkeerd. Een groot deel van de routes is vrij vlak, dus je moet eerder de wandeluren vlot aankunnen zonder overdreven zwaar te klimmen of afdalen. Overnacht in berghutten, ook wel refugios genaamd, en geniet er van een voedzame maaltijd om krachten op te doen voor de volgende dag.

De parelwitte zandstranden, de azuurblauwe zee en het bloedrode korstmos zijn een lust voor het oog. Je wordt door dit afgelegen gebied gegidst in kleine groepjes van niet meer dan 10 wandelaars. Deze tocht is een zalige combinatie tussen actief stappen en een pinot drinken na een ontspannende duik in glashelder water. Een kajaktochtje is ook aanbevolen!

Deze tocht is geschikt voor elke wandelaar met een goede basisconditie. Overnachten doe je in comfortabele luxelodges langs de kust, waaronder de gerenommeerde Bay of Fires Lodge, dus kampeerervaring is ook geen must.

Het vulkanische landschap van Tongariro National Park met haar versteende lavastromen, stomende kraters en felblauwe glaciale meren geeft je het gevoel alsof je op een andere planeet rondloopt. Een paar minuten voor het eindpunt, krijg je er nog een waterval bij!

Leuk weetje: de ‘Lord of the Rings’-trilogie werd gefilmd in het Tongagiro National Park.

Ook al is het een one day hike, de tocht is best pittig. De hellingen zijn vaak steil en het weer kan onvoorspelbaar zijn, dus bezint – of traint – eer ge begint. Het grootste deel van het pad is aangelegd en dus wel makkelijk te bewandelen én te volgen, daar helpt de bewegwijzering ook bij. Hou er wel rekening mee dat de trail geen lus maakt, je regelt dus best in je hostel of op je camping een shuttle om je af te zetten of op het eindpunt terug op te pikken.