Via ferrata: dit moet je weten voor je eraan begint

“In België is dit het epicentrum van via ferrata en een logische plek voor een eerste beleving. Je start met de korte en vrij eenvoudige via ferrata ‘SteBa’, zo kan je er alvast eens van proeven. Vervolgens zijn er nog vier parcours die een tikkeltje moelijker zijn – in de toekomst worden dat er nog meer.”

“De naam van deze via ferrata klinkt al veelbelovend: de aanval op de duivel. In de berg zit een fort verwerkt (het ‘Fort du Diable’), dat uitgang geeft op een rotswand. Je eindigt het traject boven op de rots: een soort arendsnest van waar je de hele omgeving kan zien.”  

“Deze via ferrata bevindt zich op het oefenterrein van de paracommando’s. Dit is de langste via ferrata van België, hier ben je enkele uren zoet mee. Onderweg kom je een kabelbrug en een apenbrug tegen en slinger je met een pendel naar een volgende rots. Spektakel verzekerd!”

“De Dolomieten zijn de bakermat van via ferrata! De trajecten werden hier aangelegd voor het troepentransport langs de frontlinie tijdens de Eerste Wereldoorlog. Vooral in de Sextener Dolomieten zie je de restanten van het oorlogsverleden: van prikkeldraad tot gangen waar je doorheen kan kruipen. Op deze via ferrata vorder je met adembenemend zicht op de Drei Zinnen of Tre Cime di Lavaredo. Het parcours is zeer verticaal en leidt je over ladders, houten bruggetjes en soms zelfs door de berg heen, langs al dan niet natuurlijke gangen.”

“Heb je al wat ervaring met via ferrata opgebouwd? Dan is een meerdaagse huttentocht met elke dag een via ferrata een aanrader. De Bocchette Weg ligt naast de Dolomieten en is wandelterrein voor gevorderden. Je komt onderweg zelfs stukken ijs van de gletsjer tegen. Verder mag je rekenen op knappe vergezichten, grillige kale rotstoppen en rotsgraten. In de zomer vorder je ’s ochtends vaak boven het wolkentapijt – een magisch zicht. Doorheen de dag trekken die wolken weg en onthullen ze het dal.” 

“Deze route is bijzonder mooi! Je vordert langs de wanden van een rivierkloof. Onderweg klauter je over enkele hangbruggen, terwijl onder je het kolkende water van de woeste bergrivier tekeergaat. Deze via ferrata bestaat uit drie delen, met telkens de mogelijkheid om uit te stappen. Het eerste deel is eenvoudig en geschikt voor beginners. Daarna volgt een aanzienlijk moelijker en steiler gedeelte met zelfs een overhangend stuk.”

“Chamonix is de hoofdstad van het alpinisme, met zicht op de legendarische Mont Blanc. Doordat deze via ferrata boven aan een kabelbaan begint, ervaar je meteen een hooggebergtekarakter. Via een rotsgraat klim je omhoog. Het traject omvat een 50 meter lange Nepalese brug, met één kabel onderaan en twee kabels bovenaan.”  

“Dit traject omvat een geweldig landschap, historische hoogtepunten in de vorm van een burcht en oude ridderpaden, en enkele behoorlijk pittige passages. Je klautert langs de rotsen, loopt over een 60 meter lange kasteelbrug en klimt op enkele verticale stukken.”

“De Triglav is de hoogste berg van Slovenië. Meerdere via ferrata’s – met verschillende moeilijkheid – leiden naar de top van deze kanjer. Eigenlijk is ook de ‘gewone’ wandelroute al een soort van via ferrata niveau A, want ook langs dat pad werd een staalkabel aangebracht ter beveiliging. Eindigen doe je op de top van de mythische Triglav, met een panoramisch uitzicht van jewelste.”

“Deze regio is heel geschikt om te starten met via ferrata, ook voor gezinnen met kinderen. Vanuit Gargellen zijn er twee korte via ferrata’s die langs de wanden van een rivierkloof lopen. Na een tweetal uur beland je op een pad dat naar een sprookjesachtige bergweide met boerderijen leidt, waar je lokale gerechten kan proeven met zicht op de bergen. En op slechts een half uurtje wandelen sta je terug beneden in het dal – ideaal met kleine avonturiers.”

“Vanuit Innsbrück brengt de Nordketten kabelbaan je naar bergstation Hafelekar. Het begin van de via ferrata ligt slechts enkele minuten verderop. De route voert je over een lange bergkam. Je kijkt uit op kale, rotsige bergwanden maar ook over de besneeuwde bergtoppen van Tirol. Je krijgt hier echt het hooggebergtegevoel mee. Op mooie zomerdagen is deze klettersteig populair en ben je nooit alleen.”  

“De via ferrata van Saillon ligt in een rivierkloof en bestaat uit drie delen, met oplopende moeilijkheid. Het eerste stuk is toegankelijk voor beginners, het laatste stuk is bijzonder moeilijk terrein. Je klautert door de kloof via enkele bruggen, beugels en pinnen. In het moeilijkere gedeelte beklim je ook een vrijhangende ladder. Hoe verder je je op het parcours bevindt, hoe dieper je in de kloof zit. Daardoor is het uitzicht aan het begin het mooist. In de verte kan je de hoge bergtoppen van Wallis bewonderen.”

“Dit is één van de tofste via ferrata’s in België. Via een hek betreed je de grot waar de kabel begint. Met behulp van voetsteunen beklim je de rots, om daarna onder andere een hangbrug en een rappel te trotseren. Ook klauter je boven een autoweg en zie je wagens onder je passeren. Het dieptezicht bij deze via ferrata is heel indrukwekkend.” 

“Deze via ferrata deed ik tijdens een prachtige huttentocht in Oostenrijk. Wat het traject zo speciaal maakt, is het uitzicht over de kristalheldere Seebensee: een fotogeniek bergmeer. Het parcours is fysiek uitdagend. Via steile hellingen klim je naar de top van de Tajakante. Elke keer dat je achteromkijkt, zie je in de diepte het fonkelende blauwe water en de omliggende bergen – een waanzinnig decor. De eindhalte is de top van de berg, waar je met een flinke portie adrenaline uitblaast voor je naar beneden wandelt.”

“In park van de Drei Zinnen (of: de Tre Cime di Lavaredo) kan je enorm veel via ferrata’s doen: dat is echt een soort speeltuin. Deze via ferrata met de poëtisch klinkende naam is één van de eerste die ik ooit deed en ik vond het een ideale kennismaking. De route is heel toegankelijk voor beginners.Voor wie de smaak te pakken heeft, liggen er verschillende via ferrata’s vlakbij die iets moelijker zijn: de ‘Croda dei Toni Klettersteig’ (met hangbruggen), de ‘Via ferrata Aldo Roghel’ gevolgd door de ‘Cengia Gabriella’.”   

“Deze route leidt je naar de top van de derde hoogste berg van Slovenië, langs fenomenale uitzichten. Het startpunt bevindt zich aan de Sloveense kant van de berg. Je kan met de auto tot aan de Mangarthütte rijden en vervolgens op pad gaan. Het laatste deel van de wandeling koos ik voor de via ferrata, terwijl mijn vrouw en kinderen via de ‘gewone’ route naar boven wandelden. De via ferrata is niet erg lang maar vereist wat technischer klimwerk via laddertjes, spleten en nauwe passages.”