Sinds enkele jaren kunnen Vlaamse provincies een aanvraag indienen bij het departement Leefmilieu, Natuur en Energie om het kwaliteitslabel ‘Stiltegebied’ te bekomen voor gebieden waarin de geluiden van de fauna en flora overheersen.    

Deze stukjes natuur zijn al officiële Stiltegebieden:

• Gerhagen in Tessenderlo (Limburg). Een rustig plekje middenin het groen, dat als eerste gebied in Vlaanderen het officiële label voor stiltegebieden mocht ontvangen. Je kunt er twee stiltewandelingen (3,5 en 6 km) volgen, liggen in een hangmat of een touwparcours volgen met je ogen dicht.    

• Kempenbroek tussen Bocholt, Bree en Kinrooi (Limburg). Van moerassen, beekvalleien en vennen tot bossen, heide, akkers en weilanden: dit gebied bevat een mozaïek aan landschappen. Met een Verkenner kun je twee uur lang op pad om tot rust te leren komen en van de natuur te genieten.

• De Liereman in Oud-Turnhout (Antwerpen). Een van de oudste beschermde natuurgebieden van België, vol droge landduinen en natte veenmoerassen. Hier kun je – als je stil bent – nog heel wat zeldzame dieren spotten, zoals de wulp en de rugstreeppad.

• Zwarteput tussen Bilzen, Lanaken en Zutendaal (Limburg). Volg het ‘Pad der Zinnen’ (21 km) dat je naar de mooiste plekken van dit stiltegebied voert, door bos en hei, langs Kempense beekjes en gezellige dorpjes. Een handig infoboekje helpt je bezinnen over rust, stilte en traagheid.

• Kalmthoutse Heide in Kalmthout (Antwerpen). Dit stiltegebied is niet alleen grensoverschrijdend, maar kreeg ook nog eens drie sterren toebedeeld. Het is hier dus … héél stil. Wil je een échte stilte-ervaring? Beklim dan een van de uitkijktorens op de heide. ’s Zomers waan je je hier met een beetje verbeelding in de Afrikaanse savanne.

Ook de Scheldeoevers in Bornem, Altenbroek in Voeren, Wortel-Kolonie in Hoogstraten en Gestel in Berlaar zijn officiële stiltegebieden. Meer info over de negen Vlaamse stiltegebieden vind je hier.    
    

Stiltegebieden zijn voorlopig enkel een Vlaams verschijnsel, maar dat wil niet zeggen dat je in Wallonië nergens rust kunt vinden … integendeel! 

Dit zijn onze drie favorieten:

• Natuurpark de Hoge Venen (Luik): in de bossen en op de venen van wat waarschijnlijk een van de mooiste plekjes van België is, kan de stilte echt overdonderend zijn. Mensen, dorpen en auto’s kom je hier amper tegen. Niet verwonderlijk als je bedenkt dat Duitstalig België nog geen 80.000 inwoners telt, waarvan het merendeel in Eupen en omstreken. Hier ben je écht weg van de wereld.    
  

• De Vallei van de Sûre (Luxemburg): deze regio, vlakbij de grens met het Groothertogdom Luxemburg, is wonderbaarlijk genoeg gespaard gebleven van het massatoerisme van de Ardennen. De meanderende rivier de Sûre bant zich zachtjes kabbelend een 120 km lange weg door weilanden, moerassen en naaldbossen. Hou je ogen en oren open voor de ijsvogel, rietgors, zwarte ooievaar en … de otter!    
  

• Natuurpark Viroin-Hermeton (Namen): met kalkheuvels, wilde hyacinten en honderden kloven van wel 20 meter diep vind je in dit 12.000 ha grote natuurgebied op de grens met Frankrijk een grote verscheidenheid aan landschappen. Dit is een van de zeldzame regio’s in ons land waar het natuurlijke erfgoed zo goed als intact is gebleven en waar je nog écht rust kunt vinden.