Hoe donkerder het is, hoe duidelijker de sterren afsteken tegen de heldere hemel. Maar België is dichtbevolkt, waardoor het in veel gebieden ’s nachts niet volledig donker wordt. Het schijnsel van duizenden straatlantaarns en andere verlichting verjaagt de duisternis. Toch zijn er verschillende plekjes waar je de sterren goed kan aanschouwen. We tippen onze favorieten.
Het Vinne is het grootste natuurlijke meer in België. Bij heldere hemel krijg je hier een hele hoop sterren te zien.
Zet je sterrenkijker op een veilige plek op de waterbrug, zo heb je met de waterspiegel een extra magische plek om te spotten!
In dit natuurpark met uitgestrekte veengebieden kan je niet alleen prachtige wandelingen maken, maar het is ook een goede plek om het heelal af te speuren.
Aan de Baraque Michel zit je op een verhoogde plek met niet al te veel luchtvervuiling.
Dit vogelparadijs is een, voor Nederlandse begrippen, donkere plek met weinig kunstlicht. Bij helder weer krijg je de Melkweg in het vizier. Er zijn twee uitkijktorens waar je ’s nachts kan liggen om de sterren te bewonderen.
In de zomermaanden wordt het niet volledig pikdonker maar blijft er een schijnsel in het noorden, waar de zon de hele dag niet onder gaat.
Bovenop de hoge duintoppen van Waddeneiland Terschelling tuur je van horizon naar horizon en overzie je de helft van het heelal.
Door de minimale lichtvervuiling vind je op de Boschplaat nog écht donkere nachten. Daardoor zijn de sterren bij helder weer en weinig maanlicht extreem goed zichtbaar.
Overdag geniet je van het magnifieke uitzicht op de Franse Pyreneeën, maar na zonsondergang begint het schouwspel pas echt.
In het internationale weerobservatorium houden wetenschappelijke toestellen de kwaliteit van de nachtelijke hemel in de gaten.
Met een ruime afstand tot de grote steden, wordt Millevaches gespaard van lichtvervuiling.
Overdag spot je in dit ongerepte landschap trekvogels, otters en zeldzame vlinders. ’s Nachts vertoont het vredige natuurgebied een uitzonderlijke sterrenhemel.
Met een oppervlakte van 1.720 m2 en pieken tot 950 m is de Rhön een unieke plek om de sterrenhemel te bewonderen.
Tijdens een astronomische avondwandeling leer je er alles over de sterren, van wetenschappelijke feitjes tot oude mythen en legenden.
Ook de Berlijners hebben sinds 2014 een plek om te ontsnappen aan de big city lights. In dit natuurpark op amper 70 km van de Duitse hoofdstad is men erin geslaagd de lichthinder tot een minimum te beperken.
Werp er zeker eens een blik door de Celestron C8-telescoop, een cadeautje van de voormalige directeur van het Potsdam Planetarium.
In het allereerste Dark Sky Reserve van Europa kan je met je eigen ogen, een verrekijker of een gehuurde telescoop van de donkerste hemel van het Verenigd Koninkrijk genieten.
Ga zelf op pad of neem deel aan het jaarlijkse Exmoor Dark Skies Festival.
Eens de zon haar laatste stralen op de witte kalksteenkliffen van de Engelse zuidkust heeft geworpen, zit je in dit park op de eerste rij voor een onbelemmerde blik op de sterrenpracht.
De Melkweg lijkt hier dichterbij dan de billboards van Londen, amper een uurtje verderop.
Deze stevige brok natuur met de hoogste berg (Mount Snowdon, 1.085 m) en het grootste meer (Llyn Tegid, 6,4 km lang - 1,6 km breed) van Wales verandert ’s nachts in een paradijs voor stargazers.
Schrijf je in voor een educatief programma en laat je binnenleiden in de wonderen van het heelal.
Op het dunbevolkte schiereiland Iveragh, tussen de Kerry Mountains en de Atlantische Oceaan, geniet dit gebied van een natuurlijke bescherming tegen lichtvervuiling.
Zelfs de neolithische bewoners van de streek bouwden er al stenen monumenten om de cycli van de zon, de maan en de sterren te volgen.
Dankzij de landelijke omgeving en geografische isolatie tref je hier een pikkedonkere nacht en een wonderbaarlijk hemelspektakel.
In de zomermaanden trekken nachtelijke evenementen honderden bezoekers.
De diepste duisternis van het land grenst aan ‘de grootste wildernis van Denemarken’. Van aan het hoge kalksteenrif heb je een betoverend uitzicht op de maanverlichte hemel, de sterren en de Melkweg – en soms krijg je zelfs het noorderlicht te zien.
Van eind april tot begin augustus kan je bovendien getuige zijn van de Noordse Witte Nachten, waarin het licht blijft – geen decor om sterren te spotten maar wél een bijzondere belevenis.
• Zie je enkel de felste sterren opdoemen? Dan kent jouw omgeving veel lichthinder en zal je rondje sterrenkijken er snel opzitten.
• Kan je je eigen voeten niet meer zien? De grote hoeveelheid sterren die je nu ziet, zijn kleinere hemellichamen die zich enkel op donkerdere plaatsen openbaren.
• Laat de Melkweg zich in al haar glorie bewonderen? Bingo, je hebt een écht duister plekje te pakken!
• Zoek een lichtarme plek. In België hebben we geen Dark Sky Reserves, maar ten zuiden van Samber en Maas, in de buurt van de grens met Duitsland, Luxemburg en Frankrijk, maak je wel veel kans op een mooie sterrenhemel.
• Draag warme kleding. ’s Nachts is het sowieso frisser en bovendien sta of zit je lange tijd stil. Met een extra laagje kleding (denk aan het drielagensysteem!) in je rugzak en eventueel handschoenen en een muts ben je gewapend voor de nachtelijke koude. Denk ook aan je voeten!
• Laat je gsm en zaklamp uit. Je ogen hebben 20 minuten nodig om te wennen aan het donker en op volle sterkte te komen. Eén blik op het schermpje van je smartphone en je ogen moeten weer van nul beginnen.
• Kan je het toch niet laten om een sterren-app te raadplegen? Installeer dan de SkyWatch-app op je Garmin-sporthorloge. Eén blik op je pols en je weet meteen in welke richting je moet turen om je favoriete sterrenbeeld of planeet te ontdekken – volg gewoon de pointers op het scherm en je kijkt automatisch naar de juiste constellatie.
Voel je het kind in jezelf jubelen wanneer je een streep licht door de nachtelijke hemel ziet schieten? Join the club! Twee keer per jaar maak je trouwens extra veel kans om zo’n vallende ster te spotten: in de nacht van de Perseïden half augustus en tijdens de doortocht van de Geminiden half december.
De science freaks onder ons weten natuurlijk allang dat vallende sterren eigenlijk stofdeeltjes zijn die verbranden in de atmosfeer. De lichtstreep die we zien, is de energie die hierbij vrijkomt. Jep, vallende sterren werden net nog een tikkeltje cooler.