Wandelen in Oostenrijk: de 5 favoriete routes van influencers

Jurian: “Tijdens een roadtrip met ons zelf omgebouwde busje bezochten mijn vriendin en ik de meest Instagramwaardige plekken van de Salzkammergut-regio. Aan het einde van onze trip reden we nog wat verder naar het zuiden, naar het minder bekende Tauplitz in de Steiermark-regio: dat verraste ons nog het meest van allemaal! We kozen voor een toegankelijke wandeling over het plateau.”

“De skilift voerde ons naar boven, naar het knusse dorpje Tauplitzalm, dat op een plateau ligt. Van daaruit vertrekt een lusvormige wandeling van 14,6 kilometer die je langs zes meren op het plateau leidt. Omdat we pas rond de middag vertrokken, kozen we voor de korte variant van 9 kilometer, die langs drie meren passeerde: de Taupslitzsee, Schwarzensee, Steirersee. De zon weerkaatste op het smaragdgroene water dat te midden van de frisgroene vlakte fonkelde, met op de achtergrond een schitterend bergpanorama. Als je ’t mij vraagt is dat de meest fotogenieke plek van Oostenrijk!” 

“De wandeling start over brede paden en gaat verder langs smallere wegen, dwars door het groen. Je doorkruist grasvlaktes met loslopende koeien, wandelt langs de oevers van de verschillende meren en langs viewpoints met magische uitzichten over omringende bergtoppen. Nood aan verkoeling? Op een warme wandeldag is het ontzettend deugddoend om met je voeten in het frisse bergmeer te stappen!” 

Tip: Wil je het hele plateau verkennen? Overnacht hier dan enkele dagen. Er zijn verschillende berghotels bovenaan de lift. 

Jelle: “Tijdens een gezinsvakantie met onze peuter en kleuter ontdekten we dit pareltje. Oostenrijk telt véél kloven, en de Raggaschlucht is een van de mooiste! Het is een kortere kloof waar je doorheen wandelt langs houten paden, trapjes, steigers en bruggen. Door het avontuurlijke karakter worden kinderen geprikkeld en vergeten ze hoe ver ze eigenlijk al gestapt hebben.”

“De kloof baadt in een mystiek sfeertje en het wilde water dat er doorheen stroomt, maakt indruk op jong en oud. Onderweg passeer je enkele watervallen. Het klaterende water zorgt voor een denderende soundtrack. Via een bospad wandel je terug naar het startpunt.” 

Tip: Heb je de smaak te pakken? Er zijn verschillende mooie kloven in de buurt. Ze heten ‘klamm’ of ‘schlucht’.

Lander: “Aan de voet van de Zugspitze, de hoogste berg van Duitsland, ligt het dorpje Ehrwald. Van daaruit vertrokken we op een tweedaags avontuur. We wandelden langs de Drachensee en de Seebensee en overnachtten in de gezellige Coburger Hütte.

Vanuit Ehrwald wandel je vanuit de vallei omhoog, of neem je de lift die je 400 meter hoger voert, zodat je minder hoogtemeters hoeft af te leggen. Een breed pad neemt je mee tot aan de Coburger Hütte. Je wandelt langs typische Oostenrijkse alpenweides en meren, omringd door hooggebergte dat verticaal uitsteekt. Dit is een schilderachtige route met een adembenemend uitzicht op de grillige pieken uit kalksteen. Wij maakten een kleine omweg langs Tajatörl en werden beloond met een panoramisch uitzicht over het bergmassief.

Aan de iconische Seebensee kan je pootjebaden in kristalhelder water met grazende schaapjes en bergtoppen op de achtergrond. Als je van koud water houdt, kan je er natuurlijk ook een duik in nemen, maar zo moedig waren we niet… Vlak bij de Coburger Hütte ligt de Drachensee, een bijna perfect cirkelvormig meer met azuurblauw water – als daar de zon op schijnt, lijkt dat wel magie!”

Yngwie: “Ik reis al mijn hele leven naar de Alpen en de Dolomieten. Hoe ruwer en hoger, hoe beter! Vorarlberg liet ik lang links liggen omdat het een minder ‘extreme’ reputatie heeft, maar toen ik toch eens in het dorpje Schröcken belandde, was ik verrast door de gevarieerde omgeving: boven de groene alpenweides torenden ruige pieken uit. Vooral de Großer Widderstein triggerde me: hij stak eenzaam en imposant boven het frisgroene landschap uit. Het steile wandelpad dat naar de bergtop leidt, oogde creepy. En de weg was niet heel duidelijk aangegeven - er hing een ‘zoek het zelf uit’-vibe, maar dat motiveerde me natuurlijk nog meer om de top te bereiken.” 

“Na een uur wandelen door groene alpenweides met koeien, bereik je de Widderstein Hütte. Vanaf daar klauter je tussen de rotsen via een steile weg naar de top. Het aantal hoogtemeters tikt snel aan. Je loopt beschut tussen rotswanden, dus ook voor wandelaars met hoogtevrees is dit een haalbare kaart. Eenmaal boven wandel je wél enkele minuten over een richel met een afgrond aan weerszijden. Zodra je het kruis op de top bereikt, word je getrakteerd op een panoramisch uitzicht van 360 graden. In de verte zie je andere bergen, maar je staat zelf op het hoogste punt in de wijde omtrek – dat geeft zoveel voldoening.”

“Op de terugweg genoot ik aan de Hoch Alp See na van de voltooiing van de tocht. Vanuit het gras aan het meer lag ik met mijn voeten in het water te kijken naar wat ik zojuist bereikt had: de ultieme afsluiter!”

Tip: Wie goed rondkijkt, heeft kans om onderweg marmotten te spotten.

Tjoolaard: “Jaren geleden zag ik het nieuwsbericht over de ontdekking van Ötzi, de ijsmummie. Daar wilde ik ook gaan wandelen! De complete Ötztal Trek is 400 kilometer lang en opgedeeld in 6 routes. Ik koos voor route 4, waarbij je in de sporen van Ötzi wandelt: vanuit groene grasvelden ga je omhoog, voorbij de boomgrens, over rotsen en keien, en vervolgens doorkruis je spectaculair gletsjergebied.

In totaal doe je bij route 4 van de Ötztal Trek meer dan 3000 hoogtemeters.

De tocht is behoorlijk stevig en gevarieerd. Je wandelt langs steile paden en bergtoppen, zoals het hoogste punt op de Fluchtkogel. Op andere momenten gaat het loodrecht naar beneden, dus hoogtevrees laat je beter thuis. Onderweg kom je af en toe een bergmeer tegen. Als je van ijsberen houdt, kan je daarin zwemmen. Zalig om af te koelen tijdens een hike!”

Tip: Reserveer je slaapplaats in de berghutten vooraf.