Ronde van Vlaanderen: wandelen en fietsen in de buurt

De Vlaamse Ardennen vormen het decor voor één van de bekendste wielerklassiekers. Eens per jaar is het dan ook hét mekka voor menig koersfans. Wanneer de wielergekte is gaan liggen, komt de omgeving tot rust en hebben wandelaars vrij spel. Ontdek onze wandelingen en ga stapvoets op verkenning door deze parel.

Ooit was de Bosberg de laatste knik in het landschap onderweg naar Ninove, op weg naar de zege in de Ronde van Vlaanderen. Tegen de flanken van die helling is een uitgestrekt bos gepleisterd. Het Raspaillebos is minder bekend dan het Muziek- of Brakelbos – andere wouden op de getuigenheuvels van de Vlaamse Ardennen – maar daarom niet minder mooi. Bospaadjes slingeren zich over de steile valleiwanden en langs de oevers van bronbeekjes. In het voorjaar toveren bloeiende wilde hyacinten het Raspaillebos om in een paars toverwoud, maar dan zonder de massa’s kijklustigen die dat fenomeen op andere plekken trekt.

Met wat geluk spot je er een rode eekhoorn, een vos of een ree. Ook hermelijnen, bunzingen, wezels en een heleboel roofvogels toeven hier graag. Daal af en je verlaat het dichte bos, waar de bende van Jan De Lichte zich volgens de legende weleens schuilhield, en komt in een open landschap van oude meidoornhagen, knotwilgen en holle wegen. Vijf bewegwijzerde wandelroutes leiden je doorheen dit pareltje van de Vlaamse Ardennen.

Brakel, Peter Van Petegem, Leberg en Valkenberg. Dit is het hart van de Ronde van Vlaanderen. Op de grens met Maarkedal ligt Het Burreken, een van de meest bekoorlijke Natuurpunt-gebieden van de regio. Wandelaars kiezen voor de Vuursalamanderroute (7 km), de Eikelmuisroute (7,5 km) of een combinatie van beiden (14,5 km). Welke keuze je ook maakt, je mag je verwachten aan veel afwisseling. Prachtige panorama’s van glooiend grasland, weides omringd door knotwilgen en struwelen, en bossen van oude beuken waarin het prettig dolen is.

Je wandelt over karrensporen, akkerpaadjes en veldwegeltjes. Uitpuffen kan op banken die een postkaartuitzicht op het landschap schenken. Wat een plek voor een picknick! Het Burreken is mooi in alle seizoenen en op elk moment van de dag, maar de meest uitgeslapen zielen maken ‘s ochtends de grootste kans om oog in oog te komen staan met een vos of een ree. Ook de vuursalamander heeft het hier naar z’n zin. Hij houdt van de heldere bronbeekjes en het dood hout dat her en der op de grond ligt.

D’Hoppe ligt net over de taalgrens aan de Hoppeberg in de gemeente Vloesberg. Voor wandelaars heeft dit gehucht heel wat te bieden. Je geniet er van dichte bossen, groene weiden en schilderachtige landschappen. Of je nu graag een korte wandeling maakt of eerder een uitdagende trektocht: er is een grote verscheidenheid aan routes. Een overzicht van het landschap krijg je op één van de verschillende uitkijkpunten.

In het Brakelbos kom je helemaal op adem of laat je verleiden door de klanken uit het Muziekbos. Dit natuurgebied (van in totaal ongeveer 135 hectare groot) in de buurt van D’Hoppe staat bekend om de vele beuken- en eikenbomen. Toe aan een pauze? In La Caplette brandt de Leuvense stoof in de winter en komt de vriendelijke hond des huizes aan je voeten liggen. Héérlijk.

Achter elke hoek ligt er in de Vlaamse Ardennen wel een iconische helling of kasseistrook. Het is een waar fietsparadijs voor iedereen die zich wel eens flandrien wil voelen, maar zich na de inspanning die trappist niet wil ontzeggen.

42,6 km vanuit Geraardsbergen en terug

Vlak na je vertrek in Geraardsbergen dender je de befaamde Muur al op. Het is wellicht geen slecht idee om in de kapel op de top een kaars te branden voor goede benen en een behouden terugkomst. Je zal het nodig hebben, want tijdens deze tocht krijg je ook de Valkenberg en Berendries, de favoriete helling van Greg Van Avermaet, voor de wielen. Gelukkig volgen er na de Muur genoeg vlakke tussenstukken die je de kans bieden om, tussen het afzien door, met volle teugen te genieten van het prachtige landschap.

Onderweg tijdens de Bidon-fietsroute flits (of kruip) je langs veldkapelletjes en molens, akkers en bossen, kronkelende beken en rijen knotwilgen. Voor de dorstige renners die hun bidon niet voorzien hebben van voldoende toverdrank: je passeert ook menig bruine kroeg en legendarische koerscafé. Zo kan je in Sint-Martens-Lierde in café De Kartuizer bier drinken uit een stenen kruik. Uiteraard sluit je de dag af met een mattentaart in Geraardsbergen. Of hoe moet je anders die uitgeputte reserves aanvullen?

78 km vanuit Oudenaarde en terug

Er zijn drie fietslussen die in het teken van de Ronde van Vlaanderen staan. Allen vertrekken en komen aan in Oudenaarde, sinds 2012 de aankomstplaats van Vlaanderens Mooiste. De Blauwe Lus is met z’n 78 kilometer de kortste. Dat wil niet zeggen dat je als fietser op je lauweren kan rusten. Je start én komt aan bij het Centrum Ronde van Vlaanderen. Onderweg bedwing je onder meer de Oude Kwaremont, Paterberg, Koppenberg en Taaienberg. De jubelende fans aan weerskanten van de weg moet je er zelf bij verzinnen.

In Kwaremont loopt de Ronde van Vlaanderenstraat een tijdje pal op de taalgrens. Je komt voorbij het monument ter ere van Karel Van Wijnendaele, vroegste bezieler van de Ronde. Maar richt je ogen ook op de baan. Niet dat hier veel gemotoriseerd verkeer komt – op een verdwaalde tractor na. Wel omdat alle winnaars van de Ronde van Vlaanderen, mannen én vrouwen, op het tarmac gekalkt zijn. De meest legendarische, zoals Briek Schotte, Eddy Merckx en Johan Museeuw, kregen zelfs een stenciltekening.

114 km vanuit Oudenaarde en terug

Deze Rode Lus verkent de oude finale van de Ronde, waar koersnostalgici nog altijd natte dromen van hebben. Koersfans kennen deze wegen als hun binnenzak, ook al zijn ze nog nooit in de Vlaamse Ardennen geweest. Want Valkenberg, Berendries, Eikenberg, Muur en Bosberg, daar zijn dromen van gemaakt. Schakel naar je bruutste beulenverzet en stoempen, stoempen, stoempen maar. Over kasseien, langs dorpjes en ingeslapen boerenland. Ploeteren in de Vlaamse klei.

Na de Muur kan je, tenzij je een pitstop maakt in café ‘t Hemelrijck, niet lang uitblazen. Voor je er erg in hebt, loopt de weg alweer opwaarts. Naar de Bosberg, waar Edwig Van Hooydonck traditiegetrouw afrekende met de tegenstand. Kuiten insmeren is een absolute vereiste voor deze tocht. De Rode Lus is 114 kilometer lang, en begint en eindigt aan het Centrum Ronde van Vlaanderen in Oudenaarde. Daar kan je ook douchen vooraleer je een duik neemt in de geschiedenis van deze prachtkoers.